Merak eden, sorgulayan, özgün ve özgür düşünen, yüzyılın gerekliliği olan maharetlere sahip bireyler yetiştirmeyi amaçlayan BÜMED MEÇ Okulları, öğrencilerinin araştırmacı, eleştirel ve analitik düşünme hüneri olan, tesirli bağlantı kurabilen, öz inançlı, toplumsal marifetleri olan, yaratıcı, etik bedelleri olan, tabiat ile uyumlu, çok taraflı, kültürel farkındalığı ve donanımı yüksek bireyler olmasını hedefliyor.
Eğitimde yenilikçi, bilimsel ve gelişimsel çalışmalarıyla fark yaratarak önderlik etmeyi, öğrencilere tüketmekten çok üretmenin keyfine varabildiği bir ortam yaratmayı hedefleyen BÜMED MEÇ Okulları, çocuk gelişiminde okul-aile işbirliğini önemseyerek, eğitimin tüm basamaklarında aileyi de sürece dahil ediyor. Çocuklarda öz hürmetin ve öz inancın geliştirilmesi konusunda da aile ve okulun ortak lisanda ve anlayışta olmasının çok kıymetli olduğu prensibi ile bu çerçevede tertipli olarak eğitimler ve seminerler düzenleyen BÜMED MEÇ Okulları, bültenler yayınlayarak velilere bilgi transferinde bulunuyor.
“Öz itimat, pek çok öbür özellikte olduğu üzere yalnızca akademik alanda değil, toplumsal ve duygusal alanda da memnun ve başarılı olmak için büyük ehemmiyet taşır. Öz itimadı desteklerken öncelikle çocuğun mizacını anlamak, daha sonra yaşına uygun sorumluluklar vermek, kendi görüşüne ve hislerine kıymet vermesini sağlayarak öz kıymetlendirme yapması için fırsatlar yaratmak, kişisel geri bildirim vermek, kendini tanıması ve hislerini söz etmesi için alan yaratmak çok değerli. Geri bildirim verirken de değerli nokta, ödül vermek yerine çabasını, uğraşını takdir etmek” diyen Aslı Çelik Karabıyık, aileler için mevzu hakkında paylaşımlarda bulundu.
1. Çocuğun mizacını ve ilgi alanlarını tanımaya çalışalım: Çocuğun öz inancı öncelikle ona en yakın olan ve en çok güvendiği bireylerin onun öz kaynaklarına hürmet duymasıyla başlar. Onun karakteristik özelliklerini, güçlü istikametlerini, gelişim ve ilgi alanlarını tanımaya gösterdiğimiz efor, çocukta tanınmaya ve anlaşılmaya kıymet görülme hissi yaratır. Natürel ki çocuklarımız için her vakit en düzgününü istiyoruz lakin bu ‘iyilik’, düzgün oluş hali ile ilişkili olmalı. Çocuğumuza onun güçlü olduğu ve ilgi alanları keşfetmemizi sağlayacak fırsatlar yaratalım.
2. Yaşına uygun sorumluluklar verelim: Çocukların öz inanç gelişiminde en kıymetli adımlardan birisi yaşına uygun sorumluluklar alarak başarma hissini tadabilmesidir. Her bireyin güçlü olduğu alanlar olduğunu ve ne kadar çeşitli fırsat yaratıp, alan yaratırsak, bunları keşfetmenin o kadar kolay olduğunu unutmayalım. Yaş- periyot özellikleri her ne kadar genel olsa da, çocukların marifet gelişim suratı birbirinden çok farklı olabilir. Onun yapabileceğini öncelikle kendisinin hissedebilmesi için başarıyı tadabileceği fırsatlar yaratalım. Alışılmış ki herkes daima rahatlıkla yapabildiği işlerden tatmin olamayabilir, bu sebeple sorumluluklarının zorluk derecesini onu yakından gözlemleyerek, istikrarlı bir ölçüde artıralım.
3. Öz değerlendirmeye fırsat yaratalım: Öz itimadın kıymetli ögelerinden biri de iç motivasyondur. Dış motivasyon itici bir güç olabilir lakin kalıcı ve sağlıklı bir öz inançtan bahsediyorsak birey evvel kendi yaptığı işten şad olmalıdır. Bunun için de tertipli bir halde yaptığı işleri, gününü ve kendini değerlendirmesi için fırsat yaratalım, onun görüşünü alalım. Bu noktada unutmayalım ki bir çocuğun bilgi ve tecrübe repertuarı yaşadıkları ile sonludur. Bu sebeple çocuğun bir kere deneyimlediği bir durumu, o hoşnut olmadığı için başarısız yahut olumsuz olarak pahalandırmak hakikat olmaz. Örneğin günü sonlandırırken ‘Bugün neyi yeterli yaptım? Beni ne memnun etti? Ne şaşırttı? Neyi daha âlâ yapabilirim? Bunun için ne yapmalıyım?’ üzere soruları kendine yöneltmesi için fırsat yaratmak ve bu süreçte yargılamadan onları dinlemek değerli bir başlangıç olacaktır.
4. Geri bildirimlerde bulunalım: Yetişkinlerin verdiği geri bildirimler çocukların öz inanç duygusu geliştirmesinde çok kıymetli bir rol oynar. Burada kullandığımız lisanın ve üslubun yapan olması, yargı sözlerinden uzak olması ve uygun vakitte, yanlışsız bir ortamda verilmesi çok kıymetlidir. Burada geri bildirime ve dış onaya bağımlılık yaratmamak ismine evvel çocuğun kendini değerlendirmesi için fırsat yaratmaya, daha sonra görüşümüzü ve müşahedelerimizi somut olarak tabir etmeye ve ona yaptığı şeyi geliştirmek için inancımızı hissettirebilmeye ihtimam gösterelim.
5. Hislerini söz etmesi konusunda cesaretlendirelim: Hislerimizi tanımak ve gerçek tabir edebilmek öz inanç hissimizi arttırıcı bir etmendir. Anne baba olarak evvel bizlerin hislerimizi söz ediyor olması, çocuklar için rol model teşkil edecektir. Tahminen akşam yemeğinde ‘Günün nasıl geçti? Neler yaptın? Ne hissettin?’ üzere soruların öncesinde kendi günümüzün nasıl geçtiğini, neler yaptığımızı, bizi nelerin şaşırttığını, nelerin üzdüğünü paylaşmamız, onun da bizimle ve başka şahıslarla hislerini paylaşması için kapı aralayabilir.
6. Gayretlerini takdir edelim: Çocuğunuz oyun sırasında yahut günlük aktivitelerinde bir şeyi başardığında ‘Harikasın, aferin!’ demek yerine ‘Ne kadar uğraştın bunu yapabilmek için’ üzere cümleler kurmak onu motive ederken başarısızlığa olan tahammülünü de artırır. Ondaki doğal merakı uyanık tutacak imkanlara açık olmak ve onun ilham alacağı bireylerle tanıştırmak, her ne yapılıyorsa yaptığı işte yahut alanda uğraş sonucunda kazanılan muvaffakiyet hikayelerini paylaşmak bunlardan kimileri olabilir.
